Rzeczywiście, są też skrypty w Pythonie.
To ja jeszcze tylko doradzę koledze Arturowi, że w systemie Amigi (Amiga OS) jest wiele atrybutów plików, w przeciwieństwie do np. Windows, czy Unix, gdzie jest ich kilka.
Są to:
R - Readable - plik możliwy do odczytu,
W - Writeable - plik możliwy do zapisu,
E - Executable - plik możliwy do wykonania,
D - Deletable - plik możliwy do skasowania,
S - Script - plik będący skryptem,
A - Archive - plik zarchiwizowany,
P - Pure - plik może być być umieszczony w pamięci (stać się rezydentny).
Atrybuty plików masz widoczne po wybraniu opcji "Information" z menu "Icons", albo po wylistowaniu plików komendą LIST w oknie poleceń (AmigaShell).
Tak jak jest napisane w artykule kolegi Mufy, musisz zmienić atrybuty tych skryptów Pythona i nadać im atrybut skryptu S.
Najwygodniej zrobić to w linii poleceń za pomocą komendy PROTECT z opcją +S. Polecam zapoznać się z dowolnym podręcznikiem do AmigaDOS.
Składnia: PROTECT <nazwa-pliku> +SPrzykład: PROTECT #?.py +S nada atrybut Skryptu
wszystkim plikom w bieżącym katalogu z rozszerzeniem .py.
Ogólnie system Amiga OS, czy to 3 - klasyczny czy to 4 jest dosyć intuicyjny i łatwy do opanowania. Korzystam już od wielu lat i lubię ten system. Trzeba troszkę cierpliwości.
